Józef Chełmonski, Autoportret 1902

Józef Marian Chełmoński (ur. 7 listopada 1849 w Boczkach, zm. 6 kwietnia 1914 w Kuklówce Zarzecznej), polski malarz, reprezentant realizmu. Uczył się 1867-1872 w warszawskiej Klasie Rysunkowej i w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona, 1872-1875 studiował w Akademii monachijskiej. W 1875 udał się do Paryża, gdzie zyskał dużš popularnosc dzięki oryginalnej tematyce swoich obrazów. Współpracował jako ilustrator z paryskim Le Monde Illustre. Zwiedzał Włochy, w latach 1872 i 1874-1875 odbył wycieczki na Podole i Ukrainę. W 1887 wrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie, w 1889 kupił dworek w Kuklówce gdzie wprowadził się i mieszkał aż do smierci (w Grodzisku Maz. znajduje sie pomnik Chełmonskiego). Pochowany został na cmentarzu w Żelechowie Malował sceny rodzajowe, ukazujac z dużym autentyzmem życie wsi polskiej i ukrainskiej, oraz sceny mysliwskie. W realistycznych, nastrojowych pejzażach z wielkš wrażliwoscia odtwarzał koloryt przyrody. Rzadziej malował portrety. Był doskonałym malarzem konia, sławę przyniosły mu rozpędzone Czwórki i Trójki.

Ciekawostki

Józef Chełmonski w czasie swoich studiów monachijskich wzbudzał niemała sensację swoim ubiorem. Nosił bowiem czerwone rajtuzy konnicy rosyjskiej, granatowa ułańska kurtkę oraz czapkę konduktorska Kolei Warszawsko-Wiedenskiej.

Oddział PTTK w Żyrardowie przyznaje regionalna odznakę krajoznawcza "Przyjaciel Ziemi Chełmonskiego".

Józef Chełmonski jest patronem Liceum Ogólnokształcacego w Łowiczu i jednej z ulic tego miasta.

10 wrzesnia 2006, w Grodzisku Mazowieckim na deptaku miejskim, odsłonięto pomnik Józefa Chełmońskiego, wykonany przez krakowskiego artystę profesora Mariana Koniecznego.